سداد

أَعِینونی بِورعٍ و اجتهاد و عِفَّة و سداد

سداد

أَعِینونی بِورعٍ و اجتهاد و عِفَّة و سداد

نظرات حاوی پیام تبلیغی منتشر نمی شود...

سداد

دلم تنگ این بهشت شده ...

فرماندهـ منــــ

...

#کار_تشکیلاتی

حواستان باشد؛ انشعاب و انشقاق و دو دسته شدن خطرناک است؛ یکی به خاطر یک فکری از مجموعه ای جدا بشود، باز یکی دیگر از آن طرف به خاطر یک فکر دیگر جدا بشود؛ در حالیکه این فکرها ممکن است درست هم باشد، اما آنقدر اهمیت نداشته باشد که انسان این یکپارچگی را بخاطر آن به هم بزند.

بنده عرض کردم اتحاد ملی، خب، اتحاد ملی برای شما دانشجویان بسیجی از همین بسیج خودتان شروع می شود: اتحاد سازمانی و تشکیلاتی.

نگذارید شما را تکه تکه و پاره پاره کنند.

31/02/1386

" "

عشق نـوشتـــ

...

...

یکـ دوست جدید

نام کتاب: ارتش سری روشنفکران

نویسنده: پیام فضلی نژاد

ناشر: کیهان

لینک خریــد:

از اینجا بخرید...

معرفی کتاب:

فضلی نژاد در این کتاب بیشتر به روایت تاریخ اندیشه سیاسی در ایران معاصر و «نسبت علوم انسانی و مترجمان سکولار با براندازی نرم» می‌پردازد و در ضمن یک روایت تاریخی، مفاهیمی مانند «فروپاشی ایدئولوژیک» و «جاسوسی آکادمیک» را شرح می‌دهد. جدیدترین اسناد جاسوسی فیلسوفان یهودی مانند سِرآیزایا برلین، سِرهانا آرنت، سِرکارل پوپر، لشک کولاکوفسکی، هربرت مارکوزه یا متفکرانی مانند برتراند راسل، جان دیویی و ریچارد رورتی برای سرویس‌های جاسوسی غرب در این کتاب ارائه شده است. مترجمان سکولار از عزت‌الله فولادوند تا محسن ثلاثی یا ناشران وابسته مانند همایون صنعتی‌زاده و احسان یارشاطر از دیگر سوژه‌های نویسنده هستند؛ و پیوندهای این فیلسوفان یهودی و مترجمان سکولار با چهره‌های «روشنفکری دینی» مانند «عبدالکریم سروش» و «سیدمحمد خاتمی» و «مصطفی ملکیان» شرح داده است.

در بخشی از همچنین:

کتاب «ارتش سری روشنفکران» شامل 4 فصل با عناوین «درآمد: جاسوسان در تهران»، «فصل اول: علوم انسانی؛ الهیات جنگ نرم»، «فصل دوم: فیلسوفان یهودی و مترجمان سکولار»، «فصل سوم:سکولاریسم مقدس آمریکایی» و «فصل چهارم: سیاستمداران عملگرا و دولت سرمایه‌داری» است. پس از فصل چهارم، رساله‌ای 55 صفحه‌ای با نام «امام جنگ عقیده» چاپ شده که روایت‌گر تحلیل امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی پیرامون «غرب‌شناسی»، «علم غربی»، «علوم انسانی»، «دانشگاه»، «معنای روشنفکری» و... است. کتاب «ارتش سری روشنفکران» در بخش «به روایت تصویر» شامل بیش از 100 سند، تصویر و کلیشه مطبوعاتی است و برای اولین‌بار در آن نامه‌های دست‌نویس از «احمد اشرف» (تحلیلگر CIA) خطاب به «عباس عبدی» و نامه «علیرضا نوری‌زاده» (جاسوس MI6) خطاب به «محمدعلی ابطحی» به همراه دست‌خط‌ها و اسنادی مانند مکاتبات حاج «حسین شریعتمداری» با پرفسور «حامد الگار» (استاد دانشگاه برکلی) به چاپ رسیده است. بخش «به روایت تصویر کتاب» شامل 50 صفحه است که ذیل هر عکس و سند و دست‌خط، توضیحات و شناسه‌های آن آمده و خوانند از هر عکس به صفحه مربوط به بحث در متن کتاب ارجاع می‌شود.

پربیننده ترین مطالب

۱۶ مطلب با موضوع «فرهنگ :: امور فرهنگی-تربیتی» ثبت شده است

یک ماه پیش بود ...

شهر پر شده بود از بنرهای عزا

و دعوت مردم از طرف یکی از بزرگان برای شرکت در قافله ی عزای ابو المهدی عج

سنگ تمام گذاشته شده بود

 

چون کسی عزادار گشته که نه تنها این مملکت، بلکه "بِیُمنِه رُزِقَ الوَرَی و بِوجودِه ثَبَتَتِ الأرضُ و السماء"

کسی که قلب عالم است

رخت عزای پدر بر تن کرده...

 

حال، همانطور که اگر کسی برای پدر شما مجلس عزا برپا کند، شما هرگز فراموش نمی کنید!

پس باید برای صاحب الامر و امام حَی و حاضر و ناظر خود، سنگ تمام بگذاریم

و هیئات مذهبی به خیابان ها بیایند

و بر سر و سینه بزنند

حتی باید این روز را تعطیل کرد و ... .

.

اما امروز

شهر خالی از بنرهای تبریک و شاد باش و جشن و دعوت مردم برای شرکت در مراسمات میلاد ابو المهدی عج است

پدر همان کسی که "بِیُمنِه رُزِقَ الوَرَی ...."

در شهر معدود جلسات جشنی برپا شده تا مردم شاد باشند در شادی ارباب و مولای خود...

.

یک سوال

نکند امام زمان عچ امروز شاد نیستند!؟

پس آیا نباید شاد بود!؟

آیا نباید همانقدر که برای همدردی کردن با آقا در عزای پدر، و "یَحزَنون بِحُزنِنا" هزینه شد، کمی هم برای "یَفرَحُون بفَرَحِنا" ی امام زمان عج، هزینه می شد!؟

.

کمی قدم عقب تر بگذاریم

هنوز دو هفته نگذشته، از میلاد آخرین منجی و فرستاده و نبی خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله

متأسفانه آن روز هم به سردی این روز گذشت!

و چیزی در طرف این بزرگان مشاهده نشد!

.

ظاهراً تفسیر برخی از "رَحِمَ اللهُ مَن أحیاء أمرَنا..."خلاصه شده در همان پر شور و بزرگ برگزار کردن مراسمات عزا

و پا برهنه به خیابان ها آمدن...!

که به نظر می آید همین افراط و تفریط ها

و همین شادی های پر مغز و زیبا را کوچک شمردن و نادیده گرفتنِ نیازِ جامعه به این جور شادی ها

سبب دین گریزی بسیاری از مردم عامه و خاکستری

و روی آوری آنها به شادی های خود ساخته شده...!

همین است که در خیابانی که مرکز دفاتر بسیاری از علما بزرگوار است در این شهر

پُر باشد از کاج ها و بابانوئل های کریسمس!

در شهر دار العلم جهان اسلام.

.

پ.ن 1: میلاد ابو المهدی عج، امام حسن عسگری علیه السلام و همینطور میلاد نبی خدا حضرت عیسی علیه السلام مبارک باشد.

پ.ن 2: إن شاء الله آمده ام که بمانم و ادامه بدهم. :)

والسلام

HaFi
۰۶ دی ۹۶ ، ۰۸:۵۵ موافقین ۶ مخالفین ۰ ۷ نظر

اعتقاد بنده است و ممکن است اشتباه باشد! که در مکتب عاشورا و اهل بیت علیهم السلام شور و شعور هر دو باید در کنار هم باشد.

و الا سر از بیراهه در می آورد!

و این موضوع مخصوصا در مداحی ها و سینه زنی ها خودش را عجیب نشان میدهد!

 

(از گذاشتن صوت در صفحه اول، مغذور بودم!)

HaFi
۲۳ خرداد ۹۵ ، ۱۷:۳۷ موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۲ نظر

اولـــ :

روز شهادت امام هادی علیه السلام است. آمده ای به میدان آستانه که چند قدمی با دسته های عزاداری همراه شوی.

باد و هوای بارانی کم کم دارد جانشین نسیم ملایم و هوای آفتابی می شود.

تو نیز همچنان با دسته ی عزاداری همراهی میکنی.

کمی آن طرف تر اما...

دخترکی را میبینی، به ظاهر چادری(!) و یک آرایش ملایمی هم ... چمانش هم پر از اشک و با دسته ی عزا همراهی میکند و به سینه میزند...

و حال؛ باد کمی تند تر شده! و اینبار چادر دخترک هم با باد همراه شده در آسمان و رقصش را به نمایش می گذارد.

بگذریم...

 

HaFi
۱۱ ارديبهشت ۹۵ ، ۲۲:۳۸ موافقین ۵ مخالفین ۰ ۲۰ نظر

ث: خود سازی یا جامعه سازی!؟

 

همواره فعالین فرهنگی در پاسخ به تعارضِ اولویت بندی میان پرداختن به خود یا ساختن جامعه مشکل داشته اند!

 

عده ای می گویند که ابتدا باید خودمان را بسازیم تا بعد از آن بتوانیم جامعه را بسازیم! و به دیگران میگویند شما فعلاً بروید در اجتماع که ما خود را بسازیم و بعد برسیم به شما!

این دسته معمولاً با دلایلی نیز خود را قانع می کنند؛ مثلاً می گویند: آقا! خود حضرت امام ره هم قبل از اینکه وارد اجتماع شود، چهـــــــــــل ســــال خود سازی کردند و در غار بودند.

یا اصلاً خود پیامبر سلام الله علیه که واقعاً در غار بودند و ابتدا خود سازی کردند که توانستند جامعه را بسازند.

 

اما...

HaFi
۱۴ فروردين ۹۵ ، ۱۵:۵۰ موافقین ۸ مخالفین ۰ ۱۷ نظر

»» همچنان منتظر نظرات هستم ها ... ««

HaFi
۱۲ مهر ۹۴ ، ۱۳:۱۴ موافقین ۴ مخالفین ۰ ۳۴ نظر
HaFi
۱۶ مرداد ۹۴ ، ۲۰:۱۶ موافقین ۵ مخالفین ۰ ۳۱ نظر
HaFi
۲۹ ارديبهشت ۹۴ ، ۱۷:۵۷ موافقین ۴ مخالفین ۰ ۲۱ نظر
HaFi
۱۵ فروردين ۹۴ ، ۲۲:۳۰ موافقین ۸ مخالفین ۰ ۴۹ نظر

ت: مــرگ خامـوش

 

همگی به این مهم واقف هستیم که تا عملکرد های نظام فرهنگی کشورمان موفق نباشد، جامعه در مسیر رشد و سازندگی حرکت صحیحی نخواهد داشت! و علت این هم مشخص است حضرت آقا فرمودند: "فرهنگ، هواست؛ اگر تمیز باشد آثاری دارد و اگر کثیف باشد آثاری دیگر"!

حال؛ بخش عمده فرهنگ عبارت است از عقاید و خصوصیات یک جامعه! یعنی رفتار ها و اخلاقیات فردی و اجتماعی در برخورد با امور.

امروز، کشور ما متناسب با پیشرفت و ریشه دواندن انقلاب در عرصه های مختلف، فرهنگ ما پیشرفتی نداشته است! نه به این معنا که کاری نشده، به این معنا که خیلی کارها باید می شد، ولی نشد!

 

حال علت چیست!؟

 

علت این است که ما فرهنگ و کار فرهنگی را برای خودمان یک جهاد تعریف نکردیم.

وقتی حضرت آقا از عنوان "قرارگاه مرکزی فرهنگ" استفاده می کنند، به این معنی است که ایشان تأکید دارند که عرصه فرهنگ یک میدان و کارزار مبارزه است.

پس چرا آنطور که باید به کار و عرصه فرهنگی پرداخته می شد، نشد و عرصه فرهنگ ما دچار مرگ خاموش شده، چند دلیل دارد:

 

مرگ خاموش فرهنگ

 

اول اینکه؛ این جبهه ی فرهنگی برای خود یک نقشه راه جامع تعریف نکرده است. که طبق آن برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت مشخص باشد.

 

دوم اینکه؛ به کارهای جسته و گریخته و سطحی و زودبازده بیشتر اهمیت داده که البته کم اثر است و کم عمق.

 

سوم اینکه؛ بدنه ی جبهه ی فرهنگی ما ضعیف است و اطلاعات بالا و عمیقی ندارد؛ و معمولا تحت تأثیر جو واقع می شود و هیچ گاه توان بیان استدلال و بحث را ندارد. (دقیقا مثل بحث شیعه های تندرو یا همان فرقه شیرازی)

 

چهارم اینکه؛ کارهای فرهنگی ما در دهانه خط و حزب گیر کرده است! در حالیکه مسئله فرهنگ، مسأله سیاسی چپ و راست نیست، بلکه مسئله ارزش هاست و عناصر جبهه فرهنگی خود را مشغول دعواهای خطی و حزبی کرده اند.(البته تا وقتیکه به ارزش ها ضربه ای وارد نشود.)

 

پنجم؛ مسئله خودبینی و یا خودبرتر بینی است! که موجب انزوای بسیاری از عناصر فرهنگی شده است. که این موجب ضعف جبهه خودی مقابل جبهه دشمن می گردد.

 

ششم؛ که البته مسئله ای بس فراگیر در بین فعالان عرصه فرهنگ است، عدم خودسازی اخلاقی است. که نیروی فرهنگی و جهادگر عرصه فرهنگ، پیش از برون سازی باید درون سازی داشته باشد.

این در حالیست که برای بسیاری از بچه های فرهنگی این مفهوم غلط جا افتاده است که صرف انجام یک کار فرهنگی خودش عبادت است! در حالیکه این نیز یکی از ترفندهای شیطان است.

مثال این هم واضح است؛ که نمازها بی حس و حال شده اند! و یا سحرها -البته اگر بیدار شویم- پر از خستگی و بی حالی است و توسلات هفتگی و این جور حالات معنوی بین بچه های فرهنگی کمرنگ شده است.

و یا اینکه تصمیم گرفته می شود فلان روز هفته، مثلا زیارت آل یس و توسل به امام زمان عج برگزار شود؛ از قرار همان روز یا دوستان نیستند! و یا بعد از اتمام جلسه تشریف می آورند! و اینکه در حین برگزاری جلسه بیرون از جلسه مشغول صحبت راجع به کارهای پیش رو هستند!

 

پ.ن: دوستان هم سنگری! بیایید عزم مان را راسخ کنیم؛ راسخ تر از همیشه؛ مسجد یا کانون یا پایگاه بسیج یا مجموعه ی اینجا و آنجا هم ندارد! شروع کنیم؛ هر کاری که از دستمان بر می آید؛ به صرف گفتن و خواندن اکتفا نکنیم.

یکی از دوستان، بچه های همسایه هاشون را جمع کرده بود طبقه ی پایین منزلشون و شروع به کار کرده بود با یک میز پینگ پنگ! خیلی جالب بود واسم.

 

+ +: تمام این مطالب خطاب به خودم بود؛ کسی به خودش نگیرد! و یا اینکه احساس نکین خواستم درس اخلاق بدهم!

 

غیرت نوشت

 

غ.ن: (غیرت نوشت) 121 شهید آمدند تا بگویند امنیت امروز، مرهون خون ماست نه مذاکرات! نه به قدم زنی دو نفره در هوای دو نفره! نه سفر به فرانسه و لبخند زدن! پس لطفا بی غیرتی تان را به رخ ملت نکشیــد!

HaFi
۰۳ بهمن ۹۳ ، ۲۰:۵۸ موافقین ۱۱ مخالفین ۰ ۲۷ نظر

هو الحبیب...

 

در نظراتی که دوستان منت گذاردن و در پست متولیان فرهنگی (3) گذاشته بودند؛ نقطه مشترک همگی آنها، زبان گله بود که همگی از وضع موجود مساجد، زبان به گلایه و شِکوِه گشوده بودند...

 

اما باید گفت:

 

یک بچه حزب اللهی و فعال و دلسوز فرهنگی باید مانند گل نیلوفر باشد!

 

 

چرا !؟

گل نیلوفر در مرداب می روید تا همه بدانند در سختی ها باید زیباترین ها را آفرید...

نیلوفر کمال زیبایی نیز به شما می آید...

نیلوفر نماد انسان فوق العاده با اراده ای محکم است؛ زیرا بدون هیچ ناپاکی از آب های گِل آلود خارج می شود...

 

یک فرزند انقلاب؛ یک نیروی فرهنگی حزب اللهی؛ باید به گونه ای باشد که شرایط محیط نتواند بر وی تحمیل گردد! و بلکه اوست که بر شرایط محیط غالب می شود.

والسلام

HaFi
۲۵ مرداد ۹۳ ، ۰۰:۳۹ موافقین ۶ مخالفین ۰ ۱۶ نظر

سلام فرمانده عزیز...

تولدت مبارک حاجی؛ ببخش اگه دیر شد (دو هفته ای!)؛ کلاً فراموشم شده بود؛ همونطور که خودم را فراموش کردم بودم؛ و همونطور که انتظار و ظهور را فراموش کردم...

خدا مرا ببخشد...

 

حاج احمد کاظمی

 

روایت اول:

گفت: آقای امینی جایگاه من توی سپاه چیه؟

سئوال عجیب و غریبی بود! ولی می‌دانستم بدون حکمت نیست.

گفتم: شما فرمانده‌ی نیروی هوایی سپاه هستین سردار.

به صندلی‌اش اشاره کرد. گفت: آقای امینی، شما ممکنه هیچ وقت به این موقعیتی که من الان دارم، نرسی؛ ولی من که رسیدم، به شما می‌گم که این جا خبری نیست!

 آن وقت‌ها محل خدمت من، لشکر هشت نجف اشرف بود. با نیروهای سرباز زیاد سر و کار داشتم. سردار گفت: اگر توی پادگانت، دو تا سرباز رو نمازخون و قرآن خون کردی امینی، این برات می‌مونه؛ از این پست‌ها و درجه‌ها چیزی در نمی‌آد!

 

روایت دوم:

نام احمد کاظمی، برای خیلی از فرماندهان نیروی زمینی، نام آشنایی بود؛ به روحیات و به رویکردهای او هم آشنایی داشتند. همین که زمزمه‌ی حضورش در نیروی زمینی شروع شد، فلش کارها و برنامه‌ریزی‌های فرماندهان، به سمت ارتقا توان رزم کشیده شد.

آنهایی که توی امور نظامی، به اصطلاح اهل خبره هستند، هنوز هم با قاطعیت می‌گویند: فقط اسم احمد کاظمی، سی‌درصد توازن رزم نیروی زمینی را برد بالا!

خودش هم که وارد نیروی زمینی شد، این توان را هشتاد تا نود درصد بالا برد.

 

پ.ن 1: روایت اول را بخاطر همخوانی اش با پست های "متولیان فرهنگی بخوانند...!" از زندگی حاج احمد آقای شهید انتخاب کردم!

 

حاج احمد کاظمی

 

پ.ن 2: روایت دوم هم به خاطر به رخ کشیدن قدرت ایران به برخی از غافلین(در نگاه حسن ظن) انتخاب کردم!

جناب دیپلمات! کدخداتان در 10 دقیقه که هیچ، در یک ماه هم از پس حماسی که گوشه ای از قدرت ایران است، برنیامد؛ چه برسد به ایران!

 

«« یک وقتى یکى از مسئولین کشور درباره‌ى مسائل نظامى یک نظرى داده بود که خب مطابق واقع نبود؛ بنده گفتم یک «تور نظامى» براى مسئولین کشور قرار بدهید؛ بیایند یک خرده‌اى در محیطهاى نظامى گردش کنند، حقایقى را، واقعیّاتى را ببینند، معلوماتشان نسبت به موجودىِ نظامى کشور بالا برود.»»

بیانات حضرت آقا در دیدار اساتید دانشگاه ها 93/04/11

کاش برخی چشم هاشان را باز میکردند...!

HaFi
۱۷ مرداد ۹۳ ، ۱۷:۳۵ موافقین ۵ مخالفین ۰ ۱۸ نظر

پ: عملکرد مسجد در تربیت

 

این روایت را احتمالاً بارها شنیده اید؛ اما فکر کنم تا به حال نه آن را تا آخر خوانده باشید و نه شنیده باشید!

 

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند:

 

"من در میان شما دو چیز گران سنگ باقی می گذارم: کتاب خدا و اهل بیتم و هرکه اهل بیت مرا دوست بدارد، حتماً قرآن را نیز دوست می دارد و هر که دوست دار قرآن باشد، مساجد را نیز دوست می دارد؛ چرا که مساجد درگاه ها و خانه های خداست. در مرتفع ساختن آن ها اذن داده شده و خدا در آنها برکت قرار داده است. اهل مسجد، مبارک و محترم و آراسته و از خطرها در امانند. آنان در نمازند و خداوند در کار رفع نیاز آن هاست. آنان در مسجدند و خدای بزرگ بر آن ها ناظر و محیط است."

(مستدرک الوسائل، ج3، ص354)

 

 عَنِ النَّبِیِّ ص:

"مِثْلَهُ وَ قَالَ مَنْ أَحَبَّ اللَّهَ فَلْیُحِبَّنِی وَ مَنْ أَحَبَّنِی فَلْیُحِبَّ عِتْرَتِی إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ- کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی وَ مَنْ أَحَبَّ عِتْرَتِی فَلْیُحِبَّ الْقُرْآنَ وَ مَنْ أَحَبَّ الْقُرْآنَ فَلْیُحِبَّ الْمَسَاجِدَ فَإِنَّهَا أَفْنِیَةُ اللَّهِ وَ أَبْنِیَتُهُ أَذِنَ فِی رَفْعِهَا وَ بَارَکَ فِیهَا مَیْمُونَةٌ مَیْمُونٌ أَهْلُهَا مُزَیَّنَةٌ مُزَیَّنٌ أَهْلُهَا مَحْفُوظَةٌ مَحْفُوظٌ أَهْلُهَا هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ وَ اللَّهُ فِی حَوَائِجِهِمْ هُمْ فِی مَسَاجِدِهِمْ وَ اللَّهُ مِنْ وَرَائِهِم‏."

HaFi
۰۳ مرداد ۹۳ ، ۰۲:۳۹ موافقین ۹ مخالفین ۰ ۲۶ نظر

دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر را می دهند. اما دو تکه سنگ هیچ گاه با هم یکی نمی شوند!

 

پس هر چه سخت تر و قالبی تر باشیم فهم دیگران برایمان مشکلتر و در نتیجه امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد.

 

آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ به مراتب سرسخت تر و در رسیدن به هدف خود، لجوج تر و مصمم تر است.

سنگ پشت اولین مانع جدی می ایستد؛ اما آب راه خود را به سمت دریا می یابد.

 

در زندگی، معنای واقعی سرسختی، استواری و مصمم بودن را، در دل نرمی و گذشت باید جست و جو کرد...

 

گاهی لازم است کوتاه بیایی...

گاهی نمی توان بخشید و گذشت اما می شود چشم را بست و عبور کرد. گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوز که نبینی...

 

ولی با آگاهی و شناخت!

و آنگاه خدا را خواهی شناخت.

 

پ.ن: مثل المؤمن الخالص کمثل الماء...

HaFi
۰۴ اسفند ۹۲ ، ۲۲:۲۷ موافقین ۶ مخالفین ۰ ۳۲ نظر

ب: کار تربیتی در صدر فعالیت های فرهنگی:

فعالیت های فرهنگی را باید در ساختارهایی بدیع و نو تعریف کرد. و کار تربیتی را باید در صدرش قرار داد؛ که در آینده ای نه چندان دور آن متربیان هر یک سکان هدایت مجموعه ای بلکه عظیم را به عهده بگیرند.

یکی از بزرگانی  که در اوج چنین تفکری می درخشد ، امام سید موسی صدر است.

امام موسی شاگردانی تربیت کرد که فقط یکی از آنها سید حسن نصرالله هستند؛ که ایشان در حال حاضر سکان هدایت حزب الله لبنان را بر عهده گرفتند.

مسیر و راهی که امام موسی برای خود در پیش گرفت، هر روز محکم تر شد و کارآمدی خود را بیشتر نشان داد؛ و امروز کیست که ساختار درهم تنیده حزب الله لبنان، که عضوی از پیکره متکثر لبنان است را حاصل اندیشه های سید موسی صدر نداند؟

بپذیریم یا نپذیریم، سید موسی صدر راهی متفاوت از آنچه بسیاری متولیان فرهنگ و دین و امور اجتماعی می پیمایند، پیمود. او قالب های قدیمی را تنها قالب های مقدس نشمرد، و خود برای اهداف مقدس دین، راهکار و قالب و ساختار هایی بدیع و نو تعریف کرد. شاید بتوان گفت، تا حدودی؛ تنها هنر او ساختار سازی برای دین بود.

و اما حال...

زنده بودن یا نبودن سید موسی صدر، تغییری در الگو بودن او ندارد. او الگویی جاوید برای همه متولیان فرهنگی و مخصوصا و مخصوصا برای روحانیت و طلبه هاست.

زنده باشد یا شهید؛ چیزی نباید از همت ما کم شود، برای پیمودن راهی که او به دنباله روی از انبیای الهی در آن قدم گذاشته بود.

زنده یا مرده؛ مسئله این است، او شاقول خوبی است برای تشخیص متولیان سره از ناسره.

 

پ.ن: پس از قرار دادن نوشته ی "سید المغیب" در سـداد بسیار متاثر از تفکر امام موسی شدم و هر روز در پی آن بودم که آیا می توانم خود را به تفکر امام نزدیک کنم یا نه؟ دلم شوری داشت که دوباره حضور امام را شهود میکنیم یا...؟

اما امروز مطمئنم که درک حضور امام موسی مهم نیست؛ بلکه مهم این است که میدانم می توانم در راهی قدم بردارم که سال ها پیش فردی در آن قدم برداشته؛ که آنچنان آن قدم ها محکم بوده که هنوز می توان دنباله ی آن را گرفت و تفکری را زنده کرد که تنها ذره ای از نتایج آن را امروز شاهدش هستیم، کار تربیتی...

 

++ در همین رابطه بخوانید: متولیان فرهنگی بخوانند...! (1)

 

مطلب بعدی "متولیان فرهنگی بخوانند... (3)" با موضوع تبیین فعالیت های تربیتی؛ به زودی...

++ باز نشر در:
HaFi
۲۹ آبان ۹۲ ، ۲۱:۱۰ موافقین ۷ مخالفین ۰ ۳۲ نظر

الف: یک برنامه ریزی خود سازی:

همۀ آنهایی که فکر می‌کنند دغدغۀ  فرهنگ و کار فرهنگی دارند، ولی فرهنگ‌سازی فردی خود را از یاد برده‌اند و همه ی ما؛ همۀ جوانان؛ مخصوصا امثال خودمان که فکر می‌کنیم از دماغ فیل افتاده‌ایم...

حال ما برای شروع این فرهنگ‌سازی به فهرستی نیاز داریم که بعضی از نمونه‌های این فهرست را به‌صورت هفتگی، ماهانه یا دست‌کم سه ماه یکبار برای خود مرور کنیم و وضعیت کلی خود را بسنجیم. یکی از آسیب‌های ما این است که بسیاری از امور را می‌پذیریم و به راحتی از کنار آن می‌گذریم، مانند خداوند؛ زیرا اولین کم لطفی را در حق خداوند انجام می‌دهیم؛ یعنی ازآنجاکه خداوند را قبول داریم، او را توجیهی برای انجام هر کاری قرار می‌دهیم و دیگر اینکه ما از خود هیچ‌گاه نمی‌پرسیم: آیا در درون خودمان به خداوند و شناخت او وظیفه‌ای داریم یا نه؟

..........

در یک کلام هر کس برای خودش باید  فهرستی داشته باشد و باید در این فهرست هم بدیهی‌ترین امور اعتقادی افراد موجود باشد و هم اموری که فکر می‌کنند برایشان مهم است، اگر  هر از چند گاهی به آن مراجعه کنند، خواهند دید که راجع به  شناخت بسیاری از مسائل مهم و بدیهی در زندگی هیچ وقتی اختصاص نمی‌دهند.

با این فهرست به صورت کاربردی ما می‌توانیم شبانه روز را تنظیم کنیم، با اموری که ثمره آن آینده زندگی ما را بسیار روشن و بی نظیر خواهد کرد.

HaFi
۰۹ آبان ۹۲ ، ۰۰:۰۰ موافقین ۶ مخالفین ۰ ۱۸ نظر