به مثل آب...

دو قطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر را می دهند. اما دو تکه سنگ هیچ گاه با هم یکی نمی شوند!

 

پس هر چه سخت تر و قالبی تر باشیم فهم دیگران برایمان مشکلتر و در نتیجه امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد.

 

آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ به مراتب سرسخت تر و در رسیدن به هدف خود، لجوج تر و مصمم تر است.

سنگ پشت اولین مانع جدی می ایستد؛ اما آب راه خود را به سمت دریا می یابد.

 

در زندگی، معنای واقعی سرسختی، استواری و مصمم بودن را، در دل نرمی و گذشت باید جست و جو کرد...

 

گاهی لازم است کوتاه بیایی...

گاهی نمی توان بخشید و گذشت اما می شود چشم را بست و عبور کرد. گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوز که نبینی...

 

ولی با آگاهی و شناخت!

و آنگاه خدا را خواهی شناخت.

 

پ.ن: مثل المؤمن الخالص کمثل الماء...

شاه کلیــد

جوانی نزد شیخی آمد و گفت :

 

سـه قفل در زندگی ام وجود دارد که برای هر کدام کلیدی از شما میخواهم!

 

قفل اول اینکه دوست دارم یک ازدواج سالم داشته باشم.

قفل دوم اینکه دوست دارم کارم برکت داشته باشد.

قفل سوم اینکه دوست دارم عاقبت بخیر شوم.

 

شیخ گفت:

 

برای قفل اول نمازت را اول وقت بخوان.

برای قفل دوم نمازت را اول وقت بخوان.

برای قفل سوم نمازت را اول وقت بخوان.

 

جوان در حالیکه متعجب شده بود، عرض کرد: سه قفل با یک کلید؟!

 

شیخ گفت: نماز اول وقت "شاه کلید" است! ¹

پ.ن 1: نماز ها باید اول وقت و با حضور قلب خوانده شود که معراج مؤمن است و اصل طریقت حقیر، همین نماز است که فرمودند: "الصلوة عمود الدین، إن قبلت قبل ما سواها، و إن ردّت، ردّ ما سواها". نماز به منزله ی ستون دین است. اگر نماز مورد قبول پروردگار افتد، اعمال دیگر آدمی نیز مقبول احدیت خواهد شد و اگر نماز مردود گردد، سایر اعمال و عبادات را قرب و ارزشی نخواهد ماند.²

پ.ن 2: دریغ است که آدمی عمری را در جوار بهشت مصفای بگذراند و سری بدان نکشد و عزیزان خود را بدان سوق ندهد. وحی الهی به پیامبر عظیم الشأن (ص) چنین فرمان داد: "و أمر اهلک بالصلوة و اصطبر علیها" _{(طه 132)}امروز همه شما خود را طرف این خطاب بشمرید و نما را، این حقیقت مقدس و گوهر درخشان را که عطیه ی الهی به امت محمد مصطفی ^{(صلی الله علیه و آله)} است، قدر بشناسید.³

---

^{1 و 2. برگرفته از کلمات مرحوم شیخ حسنعلی اصفهانی رحمت الله علیه معروف به نخودکی.}

^{شیخ حسنعلی نخودکی که بود؟}

^{آیت الله مرعشی نجفی چنین می گویند: او در بین مردم به مستجاب الدعوه بودن شناخته شده بود و بسیاری از حاجت مندان به او پناه می بردند، با این وجود در کمال تواضع و فروتنی بود و هیچ ادعایی نداشت... .}

^{3. حضرت آقا؛ در پیام به سومین سمینار نماز 16/6/1372}

هویت شناسی وهابیت!

نفهمی که شاخ و دم ندارد!

خود کارش را از جیبش در آورده بود و انداخته بود روی خاک بقیع...

به استهزاء گفته بود: شما که می گوئید از این ها کاری بر می آید و زنده اند...

خب! یا الله بگید این خودکار را به من بدهند!

یک محب زیرک اهل بیت از وسط جمعیت درآمد و بلافاصله خودکاری از جیبش درآورده بود و انداخته بود روی زمین و گفته بود:

خب شما که می گوئید توسل شرک است و فقط خدا، خب یا الله پس به خدا بگو:

اون خودکار را به ما پس بدهد!

"فبُهِتَ الذی کَفَر" _{(258/ بقره)}

این منطق سست وهابیت و فهم ناقص از شفاعت و توسل و زیارت است...

 

 .............

بعضی ها واقعا مرض دارند!

ایراد گرفته بود که چرا بر روی خاک سجده می کنید؟

او هم کم نیاورده بود؛ سوال کرده بود:

علی ما یصح السجود؟ (سجده بر چه چیز درست است؟)

جواب داد: علی کل شیء (بر همه چیز)

شیعه: حتی النجاسه؟

وهابی: نعم! حتی النجاسه!

شیعه: حتی التراب؟! (حتی خاک؟)

وهابی: حتی تراب!

شیعه: هذا تراب! (خب این هم خاک است!)

پ.ن 1: همیشه در روضه ها و سخنرانی ها شنیده ایم که وقتی می خواهند غربت امام حسن ^{علیه السلام} را برایمان بگویند، از نداشتن گنبد و بارگاه مصیبت می خوانند، در حالی که یکی از مهم ترین دلایل غربت امام حسن ^{علیه السلام}، غربت سیاسی ایشان است، نمی دانم چه شده که از غربت سیاسی ایشان کمتر سخن می گویند و می گوییم و بیشتر به غربت معماری ایشان می پردازیم.

پ.ن 2: حدیثی نوش جان کنید:

عن ابی الحسن عن بن الحسن عن ابی احسن عن الحسن ^{علیه السلام}:

"إنَّ أحسن الحُسنِ الخلق الحسن"

به درستی که بهترین زیبایی ها، اخلاق زیباست!

سه ساله ها

ای پیش پرواز کبوتر های زخمی!    * *   بابای مفقود الاثر! بابای زخمی!

تا یاد دارم برگی از تاریخ بودی    * *    یک قاب چوبی روی دست میخ بودی

توی کتابم هرچه بابا آب می داد    * *    مادر نشان از عکس توی قاب می داد

برگرد! تنها یک بغل بابای من باش    * *    ها! یک بغل برگرد تنها جای من باش

ای دست هایت آرزوی دست هایم    * *    ناز و ادایم مانده روی دست هایم

شاید تو هم شرمنده ی یک مشت خاکی    * *    یک مشت خاک بی نشان و بی پلاکی

عیبی ندارد خاک هم باشی قبول است   * *   یک چفیه و یک ساک هم باشی، قبول است

ای عکس هایت روی زخم دل، نمک پاش    * *    یک بار هم بابای معلوم الاثر باش

پ.ن 1: این پست تقدیم همه ی رقیه های دیروز این انقلاب، که امروز زینب وار باید وظیفه به دوش بکشند...

پ.ن 2: این دختر خانم فرشته گون

پدرش از دانشمندان هسته ای بود که در راه اعتلای حکومت اسلامی شهید شد. رهبر این حکومت اسلامی با افتخار تمام، بوسیدش، بغلش کرد و....

مگر رقیه دختر حسین ع چه کرده بود که با گفتن بابا سیلی خورد؟

با کاروان

آن مرد ایستاد!

           رو به همراهان کرد!

  

           و

چنین گفت:

"اما بعد... می بینید که کار دنیا به کجا کشیده است! جهان تغییر یافته، منکَر روی کرده است و معروف چهره پوشانده و از آن جز ته مانده ی ظرفی، خُرده ی نانی و یا چراگاهی کم مایه باقی نمانده است.

زنهار!

آیا نمی بینید حق را که بدان عمل نمی شود و باطل را که از آن نهی نمی گردد تا مؤمن به لقای خدا مشتاق شود؟ پس اگر چنین است، من در مرگ جز سعادت نمی بینم و در زندگی با ظالمان جز ملالت. مردم، بندگان حلقه به گوش دنیا هستند و دین جز بر زبانشان نیست؛ آن را تا آنجا پاس می دارند که معایش ایشان از قِبَلِ آن می رسد، اگرنه، چون به بلا امتحان شوند، چه کم هستند دین داران."¹

آن مرد؛ حسین فرزند علی امیر مؤمنان بود.

آن همراهان نیز، اهل وی بودند.

---

_{1. موسوعة کلمات الامام الحسین ع}

پ.ن 1: بسی جای تأمل دارد این جمله؛ "لِیَرغَبَ المُؤمِنُ فی لِقَاءِ رَبِّه" (تا مؤمن به لقای خدا مشتاق شود!). آیا به این معنی است که این روزگار بر مراد فرومایگان و ابلهان می چرخد؟

پ.ن 2: مراقب لیلة القدر های زندگی مان باشیم؛ که عمر بن سعد نیز نخست مایل نبود که امر میان او و امام حسین ^{علیه السلام} به پیکار کشد. اما چه کنیم که هر کسی را لیلة القدری است که در آن ناچار به انتخاب می باشد. و به راستی که آن انتخاب چه دشوار است.

متولیان فرهنگی بخوانند...! (1)

الف: یک برنامه ریزی خود سازی:

همۀ آنهایی که فکر می‌کنند دغدغۀ  فرهنگ و کار فرهنگی دارند، ولی فرهنگ‌سازی فردی خود را از یاد برده‌اند و همه ی ما؛ همۀ جوانان؛ مخصوصا امثال خودمان که فکر می‌کنیم از دماغ فیل افتاده‌ایم...

حال ما برای شروع این فرهنگ‌سازی به فهرستی نیاز داریم که بعضی از نمونه‌های این فهرست را به‌صورت هفتگی، ماهانه یا دست‌کم سه ماه یکبار برای خود مرور کنیم و وضعیت کلی خود را بسنجیم. یکی از آسیب‌های ما این است که بسیاری از امور را می‌پذیریم و به راحتی از کنار آن می‌گذریم، مانند خداوند؛ زیرا اولین کم لطفی را در حق خداوند انجام می‌دهیم؛ یعنی ازآنجاکه خداوند را قبول داریم، او را توجیهی برای انجام هر کاری قرار می‌دهیم و دیگر اینکه ما از خود هیچ‌گاه نمی‌پرسیم: آیا در درون خودمان به خداوند و شناخت او وظیفه‌ای داریم یا نه؟

..........

در یک کلام هر کس برای خودش باید  فهرستی داشته باشد و باید در این فهرست هم بدیهی‌ترین امور اعتقادی افراد موجود باشد و هم اموری که فکر می‌کنند برایشان مهم است، اگر  هر از چند گاهی به آن مراجعه کنند، خواهند دید که راجع به  شناخت بسیاری از مسائل مهم و بدیهی در زندگی هیچ وقتی اختصاص نمی‌دهند.

با این فهرست به صورت کاربردی ما می‌توانیم شبانه روز را تنظیم کنیم، با اموری که ثمره آن آینده زندگی ما را بسیار روشن و بی نظیر خواهد کرد.

یک گفت و گوی ساده!

پسرک گفت: حاج آقا! من دیگه نه نماز می خونم و نه روزه می گیریم و نه خدا را عبادت می کنم!

حاج آقا پرسید: چرا؟

گفت: مگه خود خدا نگفته ادعونی استجب لکم؟

حاج آقا گفت: چرا عزیزم خدا گفته!

گفت: مگه خدا نگفته از تو حرکت...؟

حاج آقا گفت: چرا خدا این رو هم گفته!

گفت: خب منم کلی دعا خوندم، کلی در خواست کردم، کلی نذر و نیاز کردم، کلی تلاش کردم و به این در و اون در زدم، ولی جوابی نداد خدا.

حاج آقا پرسید: واسه چی دعا کردی و جوابی نشنیدی؟ واسه چه کاری تلاش کردی؟

گفت: من یه دختری را دوست داشتم، و می خواستم که باهاش ازدواج کنم ولی هر کاری کردم نشد!

پس خدایی نیست، چون اگه بود جواب منو میداد. پس خدایی نیست که من بخوام باهاش صحبت کنم و نماز بخونم یا روزه بگیرم و یا به امید او تلاش کنم

عزیزترین بندگان

 

گفت خدایا:

عزیز ترین بندگانت چه کسانی هستند؟

فرمود: آنان که می توانند تلافی کنند

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

اما به خاطر من، می بخشند....

...........................

پ.ن 1: دو صفت را خدا دوست دارد، و دو صفت را دشمن دارد. دو صفتی را که خدا دوست دارد بخشش است و گذشت و دو صفتی را که خدا دشمن دارد، بد خویی و بخل است.

 

پ. ن 2: خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد، بخشنده است و بخشندگی را دوست دارد، پاکیزه است و پاکیزگی را دوست دارد...

 

 

................

 

نهج الفصاحه؛ پیامبر اکرم ^{صلی الله علیه و آله}

 

بهترین ها

بهترین ها از منظر امام علی ^{علیه السلام}

راستگویی بهترین‏ قربتهاست، یعنى بهترین‏ امورى که باعث قرب و منزلت نزد خداى عزّ و جلّ شود.

 

 

توکّل بر خدا بهترین‏ ستونى است، بناى هر چه بر آن گذاشته شود خراب و منهدم نگردد.

 

 

در گذشتن از گناه و تقصیر مردم بهترین‏ احسان است و افضل افراد آن.

 

 

بهترین‏ گفتار قولى است که راست و درست باشد.

بهترین‏ خداوندى خداوندى نفس است یعنى این که کسى مالک نفس خود باشد و مسلّط بر آن، و باز دارد او را از نافرمانى و عصیان.